vrijdag 29 oktober 2010

15 dagen na de operatie

Vanochtend moest ik om half 10 bij de kaakchirurg zijn.
Om 10 over 10 werd ik dan eindelijk binnen geroepen.
De kaakchirurg had het snel gezien.
Het zag er goed uit en ik werd doorverwezen naar de orthodontist.
De kaakchirurg kon nog niet zeggen of ik genoeg aangedraaid had en de orthodontist kon hier meer over zeggen.
Hij zei dat ik daar nu meteen naar toe kon.
M'n moeder en ik zijn meteen vanuit het ziekenhuis doorgereden naar de orthodontist.
Daar aangekomen kreeg ik van de assistente te horen dat de orthodontist nooit werkt op vrijdag.
Ik heb wel een afspraak kunnen maken voor maandagochtend.

Hierna wist ik natuurlijk nog steeds niet of ik nog moest aandraaien.
Ik heb even naar het ziekenhuis gebeld en nadat de assistente had overlegd met de kaakchirurg kreeg ik dan eindelijk het verlossende woord.
Ik hoef niet meer aan te draaien!
Woehoe!
It totally makes my day!

Ik heb maandagochtend een afspraak met de orthodontist.
Van haar zal ik horen hoe het vanaf nu verder gaat.
Ik weet dat de schroef minimaal 4 maanden moet blijven zitten, omdat mijn bovenkaak dan pas voldoende geheeld is.
De slotjesbeugel mag er waarschijnlijk na 2 maanden in, maar dit hoor ik pas maandag.
Ik ben erg benieuwd hoe het allemaal verder gaat, maar van het aandraaien ben ik in ieder geval verlost!
Hell yeah!

Fijn weekend!

x

donderdag 28 oktober 2010

7e aandraaidag, 2 weken na de operatie


Inmiddels is het precies twee weken geleden dat ik geopereerd ben.
Ik ben inmiddels helemaal hersteld van de operatie.
Geen dikke wangen, blauwe plekken of keelpijn meer.
Wat dat betreft is het uiteindelijk snel gegaan.

Mijn bovenkaak is inmiddels behoorlijk verbreedt in de afgelopen week (door de TPD-schroef in m'n gehemelte aan te draaien, die mijn bovenkaak verder uit elkaar trekt).
Het aandraaien wordt met de dag vervelender.
Ik heb vannacht niet lekker geslapen doordat ik een soort kramp in m'n kaak had.
Een heel vervelend gevoel, waar ik steeds wakker van werd.
Toen ik 's ochtends wakker werd besloot ik om maar meteen met aandraaien te beginnen.
Het deed ontzettend veel pijn.
Ik heb het daarom weer in delen gedaan.
Nu doet het aandraaien al vanaf het eerste stuk pijn.
Het laatste stuk is bijna niet uit te houden.
De pijn na het aandraaien bleef vandaag best lang hangen.
Na drie uur was de pijn weggetrokken.
Ik heb op dit moment geen pijn, maar ik heb wel een soort verkrampt gevoel de hele tijd.

Morgenochtend moet ik terug naar het ziekenhuis.
De kaakchirurg gaat dan kijken of m'n kaak ver genoeg verbreedt is en of ik dus mag stoppen met aandraaien.
Ik hoop het zo, want ik er ben er ondertussen wel een beetje klaar mee.
Ik ga maandag weer beginnen met werken.
Ik heb er zin in!

Geniet van jullie avond en hoop stiekem een beetje met me mee dat ik niet meer hoef aan te draaien :)
I'll keep you posted!

x

woensdag 27 oktober 2010

6e aandraaidag, 13 dagen na de operatie

Vanochtend werd ik heel vervelend wakker.
Sinds een paar dagen heb ik de nare gewoonte om m'n kaken keihard op elkaar te klemmen als ik slaap.
Ik werd dus wakker met pijn aan m'n kaak.
Gelukkig trok dit vrij snel weg.

Nadat ik wat had gegeten moest ik moed verzamelen om aan te draaien.
Het wordt met de dag pijnlijker, dus ga ik er steeds meer tegenop zien.
Ik heb 'm vanochtend tot 3/4 door kunnen draaien.
Het laatste stukje deed te veel pijn.
Ik ben even op de bank gaan liggen om ergens anders aan te denken en heb vanmiddag het laatste stukje aangedraaid.

Hoe later op de dag, hoe beter ik me voel doordat ik 'sochtends aandraai.
Aan het eind van de dag merk ik gelukkig niet zoveel meer van de druk op m'n kaak.
Ik merk wel dat ik nog veel slaap nodig heb.
Verder moet ik er nog op letten dat ik me niet te veel inspan, want dan trekt de pijn direct naar m'n mond.
Waarschijnlijk door de spanning die erop staat door het aandraaien.
Verder gaat het eigenlijk erg goed.
Ben aan het aftellen voor vrijdag.
Ik hoop echt dat ik dan mag stoppen met aandraaien.

Enjoy your day!

x

dinsdag 26 oktober 2010

5e aandraaidag, 12 dagen na de operatie

Ik heb vannacht lang geslapen.
In totaal iets meer dan 10 uur.
Ik merk dat ik veel slaap nodig heb.
Misschien door de druk op m'n kaak of onbewuste spanning?
Vanochtend was het aandraaien weer vervelend.
Ik heb er deze keer voor gekozen om het in delen te doen.
Ik heb de schroef in 4x aangedraaid.
Hierdoor was de pijn redelijk dragelijk.
Een paar uur daarna voel ik nog een drukkend en brandend gevoel, maar daarna trekt dit langzaam weg.

Vandaag zijn mijn collega's langsgeweest.
Echt superleuk!
Heel veel gekletst.

Nu is het tijd om lekker te gaan slapen.
Ben best moe en m'n mond voelt vaag door al dat praten.
Nog twee dagen aandraaien en dan hoor ik of ik mag stoppen.
Toch wel iets om naar uit te kijken.

Slaap lekker!

x

maandag 25 oktober 2010

4e aandraaidag, 11 dagen na de operatie

Vandaag is het alweer de vierde dag dat ik moet aandraaien.
Het gaat er allemaal steeds gekker uit zien.

Nadat ik eerst wat gegeten had en een pijnstiller had ingenomen was het tijd om aan te draaien.
Deze keer deed het belachelijk veel pijn.
Ik heb 'm toch in één keer doorgedraaid, waarna ik me echt even niet goed voelde.
Het brandde ontzettend.
Ik ben even op de bank gaan liggen en hoopte dat het gevoel snel over zou gaan.
Na een tijdje ging het over in een soort drukkend gevoel, wat een stuk minder erg was.
Volgende keer toch maar in delen draaien dus.

x

zondag 24 oktober 2010

3e aandraaidag, 10 dagen na de operatie

M'n keelpijn is verdwenen.
Woehoe!
Ik heb weer heerlijk geslapen.
Toen ik wakker werd besefte ik meteen dat een nieuwe dag ook weer aandraaien betekende.

Ik heb eerst een paar boterhammen gegeten.
Daarna een pijnstiller erin en aandraaien.
Deze keer voelde ik een andere pijn dan de dagen hiervoor.
Ik voelde een druk voorin m'n gehemelte, vlak achter m'n tanden.
Een naar, pijnlijk en drukkend gevoel.
Gelukkig trok dit na een paar uur weg.
Ondertussen is de spleet tussen m'n tanden belachelijk groot geworden.
Ik ben pas voor de derde dag aan het draaien, dus nog geeneens op de helft.

Overdag heb ik weinig last gehad.
Vandaag vierde een vriendinnetje haar verjaardag met een high tea.
Gelukkig waren er veel zachte dingen die ik toch kon eten, dus heb heerlijk genoten van cakejes, chocolaatjes, chocolademousse enz.
What makes women happy? ;)
Nadat ik een aantal dingetjes gegeten had voelde ik toch weer een soort drukkend gevoel bij m'n gehemelte, dus ik heb nog een pijnstiller genomen.

Nu even lekker uitbuiken op de bank.

Fijne zondag iedereen!

x

zaterdag 23 oktober 2010

2e aandraaidag, 9 dagen na de operatie

Vannacht heb ik voor het eerst pijnloos geslapen sinds de operatie.
Ik werd dus lekker uitgerust wakker.
Heerlijk gevoel is dat!

Ik heb vanochtend twee broodjes gegeten, zonder korst.
Ik heb nog niet genoeg kracht in m'n kaak om te kauwen en dingen afbijten gaat ook nog niet.
Voorlopig nog even zachte dingen eten dus.
Nadat ik wat gegeten had moest het dan toch echt gebeuren.
Het aandraaien.
Vanaf nu moet ik het zelf doen.
Toch nog even lastig om grip te vinden om te kunnen draaien, maar uiteindelijk is het gelukt.
Ik wil proberen om 'm 'sochtends meteen naar de volgende kleur te draaien, zodat ik er voor de rest van de dag vanaf ben.
Als ik het in delen ga doen dan ga ik er waarschijnlijk alleen maar meer tegenop zien.

Ik moet zeggen dat het me meeviel qua pijn.
Het aandraaien zelf en het gevoel daarna is even vervelend, maar daarna gaat het best goed.
Ik voel het wel de hele dag.
M'n gehemelte is best gevoelig.
Ik merk, tijdens het eten en dergelijke, dat er veel druk op m'n (voor)tanden staat.
Het is echt bizar hoe snel dat aandraaien eigenlijk gaat.
Ik heb nu al een enorme spleet tussen m'n tanden en dit is nog maar de tweede dag.
Moet je nagaan hoe ik er over een paar dagen uitzie haha!

De keelpijn begint langzaam weg te gaan.
Af en toe voel ik nog wat, maar niet meer de hele dag door.
Gelukkig.
Het scheelt echt een hoop ellende nu ik daar niet zoveel last meer van heb.

Enjoy your weekend!

x

vrijdag 22 oktober 2010

1e aandraaidag, 8 dagen na de operatie


Het was een spannende dag vandaag.
Vandaag was het zover.
M'n schroef werd voor de eerste keer aangedraaid.
Ik vond het erg eng.
Ik was bang voor ontzettend veel pijn.

Ik moest om 8:45 bij de kaakchirurg zijn.
Hij keek naar m'n kaak en concludeerde dat het er allemaal erg goed uitziet.
Ondertussen vroeg hij aan zijn assistent of ze de schroevendraaier al had klaargelegd.
Schroevendraaier?!
Oh my god..
Klinkt echt te erg!

Er zit een schijf van drie kleurtjes op de schroef: geel, blauw en rood.
Nu stond die op geel en elke dag moet ik een kleurtje verder draaien.
Ik mag zelf kiezen of ik dit in één of meerdere keren doe.
De kaakchirurg heeft 'm in één keer een kleur doorgedraaid.
Ik verwachtte pijn, maar het viel best mee.
Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik voelde eigenlijk.
Er komt een soort druk op m'n kaak te staan.
Dit heb ik eigenlijk de hele dag gevoeld.
De schroef zelf en daar omheen was ook een beetje gevoelig.
De kaakchirurg gaf aan dat dit elke dag een beetje erger gaat worden.
Ik moet vanaf nu dus zelf aandraaien en volgende week vrijdag moet ik terugkomen om te kijken of m'n kaak al genoeg verbreed is.

Verder gaat het erg goed met me.
Overdag voel ik me prima.
Af en toe is het allemaal wat gevoelig, maar ik heb er overdag geen last van.
Tegen de avond wel.
Het begint met een beetje pijn met slikken en daarna een pijn die ik continue voel.
M'n huig wordt dan dik en rood en ik kan dan bijna niet meer praten.
Dit kan komen door oververmoeidheid of stress zei de kaakchirurg.

Ik ben vandaag even bij m'n zus geweest.
Zij heeft erwtensoep voor me gemaakt.
Heerlijk!
Nu weer lekker bij m'n moeder thuis en vanavond lekker op tijd m'n bed in.
Ik merk dat ik nog weinig energie heb en snel moe ben.
Nog even goed uitrusten dus.

Fijn weekend allemaal!

x



donderdag 21 oktober 2010

Een week na de operatie

Een week geleden lag ik nog in het ziekenhuis.
Een week geleden was ik nog een hamster met blauwe plekken.
Een week geleden, zeven dagen.
Eigenlijk nog maar heel kort geleden.
In een week kan er veel gebeuren.
Niemand kan me nu nog een hamster noemen.
De zwellingen in m'n gezicht zijn helemaal verdwenen.

Gisteravond kreeg ik weer ontzettende keelpijn.
M'n huig was twee keer zo dik en knalrood.
Daardoor heb ik heel onrustig geslapen, ondanks de pijnstillers.
Ik werd steeds wakker en heb veel liggen woelen en draaien.

Na een paar uurtjes te hebben geslapen ben ik om 7 uur opgestaan om een pijnstiller te nemen.
Hierna heb ik gelukkig nog twee uurtjes geslapen.
Toen ik wakker werd voelde ik me weer wat beter.
Ik ben lekker gaan douchen en heb twee boterhammen (zonder korst) gegeten.
Het kauwen gaat al een stuk beter.
Het voelt nu niet meer zo raar als in het begin.

Ik heb vandaag echt een goede dag gehad.
Heel weinig pijn.
Ik heb vanavond een "echte" maaltijd gegeten.
Broccoli, aardappelpurree en knakworstjes.
En deze keer niet gepureerd.
Heerlijk!
Ik heb op dit moment nog steeds geen pijn, dus ik hoop dat dit zo blijft.
De hechtingen in m'n mond zijn ondertussen bijna helemaal verdwenen.
Er zitten er nog maar een paar, dus ik kan eindelijk weer normaal lachen.

Morgen wordt een spannende dag.
Ik moet om 9 uur bij de kaakchirurg zijn en dan wordt m'n schroef voor het eerst aangedraaid.
Duim voor me dat het me geen pijn gaat doen!

Vanavond weer een RTL5-avondje.
Eerst Expeditie Robinson en daarna Oh oh Cherso.
Aangezien ik weer heerlijk kan lachen, ga ik hier optimaal gebruik van maken!
Voor iedereen die vanavond gaat partyen in Amsterdam, have fun!

x

woensdag 20 oktober 2010

6 dagen na de operatie

Vandaag is het 6 dagen na de operatie.
Een week geleden was ik nog vol spanning aan het wachten op wat er zou komen.

Het gaat nu onwijs de goede kant op.
Heb een stuk minder pijn als gisteren.
Ik ben gisteravond om half 10 m'n bed ingegaan en heb (voor het eerst sinds de operatie) in één keer achter elkaar door geslapen.
Ik werd rond half 8 wakker.

Hierna ontdekte ik een tweede grote afte achter in m'n mond.
Supervervelend.
Ik heb er een spray tegen gekocht, dus dit gebruik ik meerdere keren per dag.
Sinds vandaag heb ik het idee dat dit ook echt werkt!
Ik heb vanavond best lekker gegeten, zonder al te veel pijn.
Ik probeer rustig aan wat dingetjes te kauwen.
Het gaat best moeizaam, omdat ik geen kracht in m'n kaak heb, maar het gaat!
Ik kan ondertussen al wat zachte dingetjes eten, zoals brood zonder korst, macaroni, banaan en dergelijke.
Ik ben zo ontzettend blij dat het de goede kant op gaat.
Het is heel frustrerend als je kaak goed geneest, maar je last hebt van allerlei andere vervelende en pijnlijke dingen.

M'n wangen zijn nog steeds een beetje dik, maar het is inmiddels niet blauw/groen/geel meer.
M'n keel is nog steeds rood en geïrriteerd, maar ik heb het idee dat dit minder wordt. Dit zal nog wel even blijven in verband met het beschadigen van m'n slijmvlies tijdens de operatie.
Ik heb vanmiddag zo ontzettend hard moeten lachen om m'n zwager dat er daarna al flinke stukken van de hechtingen in m'n tandvlees en bovenlip zijn verdwenen.
Dus nog een paar dagen en ik kan weer volop lachen zonder dat het pijn doet en strak staat (thanks Marco!).

Nog twee nachtjes slapen en het aandraaien mag beginnen.
Best een beetje spannend.
M'n bovenkaak zal dan in een paar dagen tijd onwijs verbreden.

Vandaag is het ADE (Amsterdam Dance Event) begonnen.
Vijf dagen non-stop feest!
Helaas niet voor mij dit jaar.
Toch wil ik iedereen die gaat veel plezier toewensen en vergeet niet om heel veel dansjes voor me te doen (en wat baco's voor me te drinken ;)).

x

dinsdag 19 oktober 2010

5 dagen na de operatie

Wat heb ik een goede dag vandaag zeg!
Redelijk goed geslapen.
Nog steeds keelpijn, maar ik heb inmiddels een spray gehaald tegen de afte op m'n huig.
Hierdoor is het slikken een stuk minder pijnlijk.

Ik heb vanochtend een boterham gegeten. Woehoe!
Ik moet er wel bij zeggen dat het een boterham zonder korst was en ik meer gesabbeld heb dan echt gekauwd, maaaaaarrrr het was een boterham!
En ik kan je vertellen, zo'n doodnormale boterham met smeerworst is dan ineens onwijs lekker!
Ben helemaal blij!
Zometeen ga ik stukjes banaan proberen.
Ik ben echt zo blij dat ik niet meer de hele tijd van die prut moet eten.
Is echt niet zo lekker als gewoon stukjes.

Ik wilde vandaag zonder pijstillers proberen.
Ik heb vanochtend vroeg twee paracetamol genomen en verder de hele dag nog niets.
Ik vind het zelf erg goed gaan.
Voel me ook een stuk minder slap, dus ik ga zeker de goede kant op.
Vanaf nu alleen nog maar goede berichten!

Enjoy your day!

x

maandag 18 oktober 2010

4 dagen na de operatie

Ik heb jullie een hoop te vertellen.
Vandaag was een heftige dag.
Nadat ik eergisteren een pijnlijke dag had, ging ik er vanuit dat dat mijn dieptepunt was.
Vanaf nu alleen maar beter, dacht ik.

Ik had de hele tijd al wat keelpijn, maar dit was goed uit te houden.
Gisteravond ontstond er een enorme, stekende pijn achterin m'n mond, bij m'n keel.
Eerst was dit alleen met eten, later op de avond ook met drinken.
Ik ben om 9 uur m'n bed ingegaan, omdat ik zo ontzettend veel pijn had.
Ik denk dat ik zeker 5x wakker ben geworden van de pijn.
Slikken ging bijna niet.

Toen m'n moeder 'sochtends wakker werd vroeg ze hoe het ging.
Ik vertelde van de pijn.
Ik voelde die pijn continue. Ook als ik niet slikte.
Uiteindelijk hebben we besloten om het ziekenhuis te bellen, aangezien de anesthesioloog ook had aangegeven dat ik contact op moest nemen bij aanhoudende pijn (in verband met het beschadigen van m'n slijmvlies en eventuele ontstekingen als gevolg).
Ik kon vanmiddag om kwart over 1 terecht.
Voor die tijd heb ik nog geprobeerd om wat te eten, maar dit deed zoveel pijn dat ik niet verder kwam dan 3 happen.

Ik kon bij mijn eigen kaakchirurg terecht, wat ik erg fijn vond.
Ik heb uitgelegd dat het qua pijn de goede kant op ging, maar dat ik ineens onwijs veel pijn in m'n keel had.
Hij heeft even goed gekeken.
Hij zag dat het rechtsachterin m'n mond gezwollen en rood was.
Dit is wat de anesthesioloog bedoelde.
Maar dit was niet hetgeen dat mij zoveel pijn deed.
De kaakchirurg ontdekte een afte op m'n huig.
Dit komt waarschijnlijk door een verlaagd afweersysteem, na de operatie.
Hierdoor ontstaat dus ontzettend veel pijn bij het slikken.
Verder zei de kaakchirurg dat alles er goed uitzag en dat het mooi aan het genezen was (woehoe!).
Hij heeft gelukkig geen ontstekingen ontdekt.
Ik moet het wel goed in de gaten houden, want het kan zijn dat er een beginnende ontsteking is die hij nog niet kan zien.

Ik was ontzettende opgelucht dat er geen ontsteking was, maar helaas zit ik nog wel met de pijn.
Als ik wat moet drinken/eten staan de tranen in m'n ogen.
Ik kan jullie niet uitleggen hoe dat voelt.
Verder kan ik nog steeds oprecht zeggen dat de operatie me meevalt.
Ik heb namelijk bijna geen last van mijn kaak.
Ik voel wel de hechtingen in m'n bovenlip en tandvlees, wat soms best irritant is.
Deze hechtingen lossen over een week vanzelf op, waarna ik waarschijnlijk ook weer normaal kan lachen.
Ik heb nog steeds dikke wangen, maar ik zie wel dat het minder wordt.
De meeste blauwe plekken zijn inmiddels groen/geel geworden, dus die zijn over een paar dagen helemaal verdwenen.

Ik heb vandaag niet veel gegeten.
Tijdens en na het eten heb ik zoveel pijn dat ik dat liever vermijd.
Ik let er wel op dat ik in ieder geval genoeg drink.
Dat is het belangrijkste.

Fijne avond allemaal!

x

zondag 17 oktober 2010

3 dagen na de operatie

Vandaag is een betere dag dan gisteren.
Gelukkig.
Ik heb redelijk geslapen.
De blauwe plekken in m'n gezicht worden al minder.
Ook de zwellingen zijn al ietsje minder, alhoewel ik nog steeds een hamster ben.

Ik had vanochtend ineens een erge bloedneus.
Dat was wel even schrikken, maar ik heb hier verder geen last van gehad.
Ik heb vanochtend Pirates of the Caribbean gekeken.
Voor de 342378e keer ongeveer haha!
Daarna heb ik even heerlijk op de bank liggen slapen.
Net heb ik muziekjes liggen luisteren met m'n enorme koptelefoon op.

Ik heb vandaag wel veel last van m'n keel.
Door m'n opgezwollen wangen en de pin in m'n gehemelte slaap ik nog met m'n mond open.
Aangezien m'n keel beschadigd is tijdens de operatie, doet dit extra veel pijn.
Ik voel dit de hele dag. Echt vervelend.
Vooral met eten brand en steekt het erg.
Verder heb ik een redelijke goede dag vandaag.
Het gaat dus de goede kant op.
Vanaf nu wordt het alleen maar beter!

Geniet allemaal van je zondag, want het is superlekker weer!

x

zaterdag 16 oktober 2010

2 dagen na de operatie

Eergisteren was de dag van m'n operatie.
Ik heb vannacht ontzettend slecht geslapen.
Heel onrustig, veel pijn en gehoest.
Godzijdank zijn er pijnstillers, waar ik dan ook het maximale van neem.

Ik breng deze dag vooral liggend door.
Veel meer lukt niet, vanwege de pijn.
M'n mond trekt en ik voel al het ijzer zitten.
Slikken doet nog steeds ontzettend veel pijn.
Ook m'n bovenste tandvlees is erg gevoelig.

Ik heb geen eetlust, maar probeer af en toe toch wat binnen te krijgen.
M'n moeder wordt erg creatief.
Vandaag heb ik aardappelpurree met bietjes en tonijn gegeten.
Natuurlijk gepureerd tot een prutje met de staafmixer.
Ik moet zeggen dat het me best goed smaakte.
De pijn achteraf is alleen erg jammer.

Ik lees wat tijdschriften en kijk tv op de bank.
Ik probeer zo min mogelijk aan m'n mond te denken, alhoewel dat erg lastig is.
M'n wangen zijn nog steeds dik.
De zwelling van m'n rechterwang heeft zich wat meer naar boven verplaatst, waardoor ik nu een soort blauw oog heb.
Ik merk dat m'n voortanden zich verplaatsen.
Heel langzaam, maar ik zie het wel.

Ben een beetje bang voor vrijdag.
Dan wordt me uitgelegd hoe ik moet aandraaien.
Ik hoop zo erg dat dat geen pijn doet.
Maargoed, nu eerst maar even herstellen van de operatie.

Vanavond een gezellig tv-avondje met m'n moeder.
Benidorm Bastards.
Dat wordt nog grappig, aangezien lachen onwijs veel pijn doet.
Wish me luck!

x

vrijdag 15 oktober 2010

The day after









24 uur geleden lag ik nog in de uitslaapkamer van het ziekenhuis.
Inmiddels ben ik lekker bij mamma thuis.

Ik heb vannacht gelukkig goed geslapen.
Verder is het geen fijne dag vandaag.
Ik heb veel pijn.
M'n mond staat helemaal strak.
Eten doet pijn, evenals lachen en praten.
M'n hoofd is twee keer zo dik als gisteren.
Je ziet ook duidelijke blauwe plekken rondom m'n mond.
Hoe later het wordt, hoe meer last ik krijg.
Heb al verschillende dingen met de staafmixer bewerkt.
Na het eten heb ik onwijs veel last van m'n keel, dus eten probeer ik toch zoveel mogelijk uit te stellen.

Ik hou jullie op de hoogte!

x

donderdag 14 oktober 2010

De dag van de operatie


Ik heb vannacht ontzettend onrustig geslapen.
Ik werd steeds tussendoor wakker.
Vandaag was het dan zover.

Ik moest om kwart voor 1 in het ziekenhuis zijn.
Kwart over 2 zou de operatie beginnen.
Wat was ik nerveus ineens!
Wat een spanning!
Ik was niet bang, maar ik vond het onbekende spannend.
Hoe zou het voelen?
Hoeveel pijn zou ik hebben?
Zou ik kunnen eten?

Om half 1 kwam ik aan in het ziekenhuis, samen met mijn moeder.
Ik kreeg direct een bed toegewezen waarna een aantal vragen werd gesteld.
Al snel mocht ik een sexy, blauw ziekenhuisgewaad aan.
Ik kreeg twee paracetamol en een inslaper.
Ik kon niet wachten totdat ik lekker duf zou worden.
Helaas. Bij mij gebeurde dat niet.
Ik bleef klaarwakker.
Na een uurtje wachten werd ik met bed en al naar de kamer gebracht waar ze m'n infuus zouden plaatsen, evenals van die plakkers waarmee m'n hartslag in de gaten gehouden werd.

Daarna was het zover.
Ik werd overgebracht naar de operatiekamer.
Hier stonden een paar mensen klaar om me op te vangen.
Ik kan me niet veel herinneren van de narcose.

Het wakker worden was een hel.
Ik was compleet overstuur.
Huilen, huilen, huilen.
Ik had zo ontzettend veel pijn.
Ik kreeg gelukkig snel morfine, waardoor ik na een paar minuten wat meer ontspande.
Ik kreeg te horen dat ze mijn slijmvlies beschadigd hebben tijdens de operatie.
Dit gebeurde door een slangetje wat ze via m'n neus naar m'n mond plaatsten.
Dit zou kunnen gaan ontsteken, dus ik moest hier goed op blijven letten.
Na een uurtje in de uitslaapkamer te hebben gelegen werd ik naar de kamer gebracht waar m'n moeder op me stond te wachten.
Ik wist natuurlijk niet hoe ik eruit zag, maar aan haar gezicht te zien viel het erg mee.
Ik voelde geen pijn meer, maar was toch een beetje gespannen.
Ik voelde aan mijn gezicht.
Het voelde heel gek.

Het was inmiddels 5 uur.
Ik vroeg me af hoe snel ik weg zou mogen.
Ik was erg duf en viel steeds een beetje in slaap.
Omdat ik een flinke hoeveelheid morfine heb gekregen moest ik nog best lang blijven.
Voordat m'n infuus eruit ging merkte ik dat ik alweer wat gevoel kreeg.
Ze wisten nog niet zeker of ik vandaag wel naar huis mocht, omdat ik zoveel pijn had.
M'n mond en gezicht voelde erg raar allemaal, maar het was nog te doen.
Rond 8 uur werd dan eindelijk mijn infuus verwijderd en mocht ik naar huis.
Ik was ontzettend duizelig en het duurde zeker een half uur voordat ik uit m'n bed kon komen.

Om 9 uur was ik dan eindelijk bij mijn moeder thuis.
Ondertussen had ik alle gevoel weer terug.
Het begon allemaal te branden en zeer te doen.
De schroef in m'n gehemelte doet niet zoveel pijn, maar het gevoel in m'n keel.. Pff!
Voelt echt naar!
Ik heb voor mezelf een overheerlijke (!) fruithap gemaakt.
Nadat ik dit had opgeslurpt begon er van alles te bloeden.
Ik heb steeds bloed in m'n mond wat ik moet uittuffen in een bakje.
Best vies!
Ik zie eruit als een hamster.
Belachelijk dikke wangen!
Het begint ondertussen ook al behoorlijk blauw te worden.

Ik heb veel pijn, vooral bij het slikken.
Ik heb ook een brandend gevoel in m'n keel.
Maar ondanks dat vind ik het toch meevallen.
Ik voel me niet lekker, maar het is niet ondragelijk.

Volgende week vrijdag moet ik weer naar de kaakchirurg.
Dan wordt me uitgelegd hoe ik de schroef moet aandraaien.
Voorlopig eerst maar eens even herstellen van de operatie.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle lieve mailtjes en smsjes!
Echt superleuk om te zien hoeveel mensen aan me dachten vandaag!

Dikke kus voor jullie!

x

woensdag 13 oktober 2010

The day before

Vandaag is het 13 oktober.
De dag voor mijn kaakoperatie.

Ik weet nog goed dat ik begin april te horen kreeg dat deze operatie in oktober zou plaatsvinden.
Precies voor mijn herfstvakantie, omdat dat goed zou uitkomen met mijn studie.
Ondertussen is er een hoop veranderd.
Ik studeer niet meer, maar ben fulltime aan het werk als pedagogisch werkster op een kinderdagverblijf.
Wat leek oktober toen nog ver weg..
En nu is het morgen al zover.

Ik krijg een transpalatale distractie. Een kaakverbreding.
Mijn bovenkaak is te smal waardoor mijn tanden en kiezen niet genoeg plek hebben.
Ik heb al twee keer gebeugeld, maar doordat mijn toenmalige orthodontist niet doorhad dat mijn bovenkaak te smal was heeft dat allemaal geen zin gehad.
Alles is schots en scheef vanwege ruimtegebrek.
Spalkjes schoten elke week opnieuw los door continue druk op mijn tanden en kiezen.
Nu erger ik me zo erg aan mijn gebit dat ik heb besloten om opnieuw naar een orthodontist te gaan.
Een andere deze keer.
Vol goede moed ging ik naar de afspraak.
Een jaartje slotjes, dat was wat ik dacht.
Het bleek helaas een veel langere weg te zijn, inclusief operatie dus.

Het is een dagbehandeling onder narcose.
De kaakchirurg maakt op drie plaatsen een botsnede in mijn bovenkaak, waardoor deze wordt verzwakt.
Op mijn gehemelte komt een verbredingsapparaat.
Die moet ik zelf aandraaien de komende tijd, waardoor mijn bovenkaak verder uit elkaar gaat en dus breder wordt.
Hoelang ik dit precies moet doen is nog niet bekend.
Meestal is dit zo'n twee weken.

Vandaag heb ik een vrije dag. Ik kan nog even alle laatste dingetjes regelen.
Om twee uur kan ik naar het ziekenhuis bellen om te horen hoelaat de operatie is morgen.
Zometeen eerst maar eens even boodschappen doen.
Vla, yoghurt, fruit, aardappelpuree. Mmm.
M'n staafmixer ligt al klaar.

Ik heb m'n zenuwen nog onder controle.
Ik wil er niet te veel over nadenken. Dat komt morgen wel.
Vraag me af hoe erg de pijn zal zijn.
Ik heb een hoge pijngrens, dus ik hoop echt dat het meevalt.
We will see.
Vanaf morgen woon ik weer eventjes thuis.
Mamma mag voor me zorgen de komende tijd.

I'll keep you posted!










x